ΟΙ ΛΑΙΚΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΣΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ

Στην ερώτηση πως φτάσαμε ως εδώ , θα αναγκαστώ να επαναλάβω τα προφανή : 
Το πολιτικό έκτρωμα με το όνομα Σύριζα πήρε το γκουβέρνο  με τον ίδιο τρόπο που είχαν το είχαν πάρει και οι προκάτοχοι του. 
Σε όλα τα άλλα ο Σύριζα αποδείχθηκε τραγικά χειρότερος από τους προκατόχους του. 

Πώς πήραν λοιπόν την εξουσία ? 
« ...Υιοθέτησαν ενα έτοιμο αλλα ορφανό μηχανισμό προπαγάνδας απασχολώντας χιλιάδες ανώνυμα και επώνυμα αγανακτισμένα τρόλ που βομβάρδισαν με βολικά στερεότυπα και  ψευτο σκάνδαλα την πλέμπα. 
Οι παπαροτρολιές του Τσίπρα στόχευαν την πιο ηλίθια μερίδα κομματικής πελατείας των προκατόχων του :την λαϊκή δεξιά  του Καραμανλή και τους αυριανιστές  του Ανδρέα. 
Ταυτόχρονα -όπως προστάζει το πρωτόκολλο του πολιτικάντη- οι Τσιπρογιαλούροι έταζαν και υποσχέθηκαν τα πάντα στους πάντες και πολύ συγκεκριμένα πράγματα σε λιγότερους »

Το άηθες με τον Σύριζα είναι ότι όλα αυτά έγιναν μετά την πτώχευση της χώρας και αφού γνώριζαν  ότι εδώ και καιρό δεν υπάρχει η δυνατότητα μαζικών διορισμών και διατήρησης ενός  άχρηστου κρατικού μηχανισμού ανακύκλωσης γραφειοκρατίας.

Παρόλα αυτά η ρητορική τους  στόχευσε ανερυθρίαστα ακριβώς εκεί .. ήθελαν στο πλευρό τους την πλέμπα που γούσταρε  κοψίδια και για να πάρουν την ψήφο τους έταξαν ταυτόχρονα χωρίστρες σε καραφλούς και ρουσφέτια στους απολυμένους της ΕΡΤ και τις καθαρίστριες. 
Φυσικά δεν έδωσαν καμία απολύτως υπόσχεση ορθολογικής διαχείρισης , δεν παρουσίασαν κανένα οικονομικό πρόγραμμα παρά μόνο πυροτεχνήματα σκανδάλων κατά των κακών του χθες , πολλοί από τους οποίους είχαν ήδη ενταχθεί στον Συριζα

«Τι σε νοιάζει το νόμισμα , έλεγε ο ανεκδιήγητος Στρατούλης στον συνταξιούχο  , λεφτά θες στην τσέπη τι σε νοιάζει αν είναι ευρώ ή ρουπίες»

Το μίζερο αφήγημα του Τσιπρα μέχρι τα τέλη του 2014 είχε ως κεντρική ιδέα τις επαπειλούμενες  ηρωικές ΔΕΚΟ ή αλλιώς ασημικά , την ηρωική ΕΡΤ , τις φτωχές καθαρίστριες του δημοσίου,τον κακό ΕΝΦΙA και τα φυσικά τα σκάνδαλα της Siemens που άδειασαν τα ταμεία και δεν επέτρεψαν στον διορισμένο λαουτζίκο να πάρει από μια τρακοσάρα χιλιάδες εφάπαξ στα πενήντα . 

Αυτούς τους τελευταίους δηλαδή τους χθεσινούς εφαπαξίες των πενήντα έγλυφε ο Σύριζα  μια και αυτοί συνήθως έσερναν τις ψήφους της άβουλης οικογένειας

Το πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν ανέκαθεν το μοίρασμα του κρατικού προϋπολογισμού σε τσέπες ημετέρων. Στην χώρα των χαρούμενων το κράτος ήταν πάντα το πελατάκι ή ο εργοδότης και ποτέ ο  ελεγκτής ή  τροχονόμος ή  δημοτικός αστυνομικός.

 

Το μνημόνιο και η Ευρώπη ήταν η προφανής απειλή για την κρατικοδίαιτη πλέμπα και τους εκφραστές της  γιαυτό και ήταν αυτοί που πάντα επιθυμούσαν  διακαώς την αποχώρηση από το ευρώ :
Σύριζα , Χρυσαυγουλα , Λαφαζάνηδες , Κουκουέδες , Πρασινοφρουροί και Καραμανλικοί είναι όλοι ακριβώς το ίδιο όταν κλέβουν απο το ίδιο ταμείο.

 Αυτό είναι  το μεγαλύτερο "ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ" του Συριζα μεχρι σήμερα.
 Η δημιουργία ενος γκρίζου διακομματικού χυλού  που συνένωσε όλους τους χρήσιμους ηλίθιους με τους  αντικοινωνικούς παρτάκηδες αυτής της χώρας

"Για όλα φταίει η Μέρκελ και οι Γερμανοτσολιάδες"

"Όλοι οι υπόλοιποι  κακομοίρηδες και ευρωλιγούρηδες της πραγματικής οικονομίας είναι σκλάβοι των κακών αφεντικών τους οποίους μισούμε  καθότι μισούμε την δουλειά και την προσπάθεια".

"Είμαστε οι εκδικητές  της ξάπλας και της αρπαχτής  , το στρατιωτικό σκέλος των εξαφανισμένων του δημοσίου και των επιδοτησιολάγνων αγροτών.

Είμαστε οι πρώην αγανακτισμένοι , τα μίζερα ανθρωπάκια της μούτζας και της κλανιάς , οι μεσόκοποι παλαμάκηδες του Λάκη και γονείς του Μπαχαλάκη

Οταν ο κάθε Ανδρέας η Κώστας ή Αλέξης  δεν μας κάνει την δουλειά θα ψάχνουμε για άλλα όργανα εξουσίας  και ηγέτες λαικοτσολιάδες που θα κάνουν την δουλειά υπέρ του πραγματικού Ελληνικού κατεστημένου : Υπερ των συντεχνιών , Υπέρ της ΑΔΕΔΥ , Υπέρ του καταπιεσμένου Ελληνα αγωνιστή."

Τελικό συμπέρασμα :
Ο Σύριζα τήρησε ακριβώς αυτά που είχε υποσχεθεί προσφέροντας την μηδενική διαχείριση εναντι των  κρίσιμων διαρθρωτικών προβλημάτων της χώρας  και άκρατο λαϊκισμό και παπαρολογία αντί δουλειάς ..   
 Οι οχιές  συνεχίζουν να νικούν επειδή ολοι οι υπόλοιποι περιοριζόμαστε στο να κλαίμε την ανεργία μας και δεν τις πατάμε στο κεφάλι